جا زدن ، کار انسان هاییه که قوی نیستن!

کسایی که پذیرفتن سختی های زندگی از اون ها قوی ترن و می تونن اونارو از اهدافی که می خوان دور کنن.

برای همه ما زمان هایی پیش میاد که سختی های زندگی اون قدر زیاد میشه که حس می کنیم دیگه نمی تونیم ادامه بدیم.

در این مطلب می خوام باهاتون در مورد این زمان ها و کاری که باید بکنیم صحبت کنم.

با من همراه باشید.

---

و خدایی که در این نزدیکی است…

عرض سلام و ادب و احترام خدمت همه دوستان عزیزم.

خداوند رو بسیار سپاسگزارم که به من افتخار این رو داد تا با مطلب دیگه ای در خدمتتون باشم.

توی این مطلب می خوام در مورد لحظات سخت زندگی که ممکنه برای همه ما پیش بیاد صحبت کنم.

بالاخره، زندگی بالا پایین داره.

درسته که ما دلمون می خواد همیشه همه چی عالی باشه.

ولی این اجتناب ناپذیره که زندگی گاهی سخت میشه.

اون قدر سخت که حس می کنیم هیچ راهی برای موفقیت وجود نداره.

و ما محکومیم به این که شکست رو بپذیریم.

و این شرایط هیچ ربطی به این که ما چقدر موفق یا ثروتمندیم نداره.

حتی ثروتمند ترین انسان دنیا هم گاهی این سختی ها رو تجربه می کنه.

این اصل و اساس جهانه.

این نیست که فکر کنیم اگه شخصی ثروتمند بود دیگه مشکلی رو تجربه نمی کنه.

این امکان ناپذیره. دنیایی که درونش هستیم از طریق تضاد ها به ما فرصت رشد و پیشرفت میده.

اصولا تضاد ها در این دنیا برای این رخ میدن تا ما رو به سمت اهدافمون هدایت کنن.

هر چیزی که در این جهان وجود داره، بخاطر یک تضاد ایجاد شده.

به عنوان مثال، اگه ما الان کفش داریم، به این خاطره که اجداد ما با پای لخت روی سنگ و خار و … رفتن و پاشون زخم شده.

بعد از اون ایده ساخت کفش و دمپایی ایجاد شده.

به همین شکل هر چیزی که ما داریم در پاسخ به یک تضاد ایجاد شده.

تضادی که برای مدتی واقعا زندگی رو برای انسان ها سخت کرده.

اگه ما بتونیم دیدمون رو به تضاد هایی که داریم اصلاح کنیم، نه تنها حال بدی رو تجربه نمی کنیم، بلکه با هر تضادی به سمت موفقیت و ثروت حرکت می کنیم.

خیلی از انسان های موفقی که در اطرافمون داریم، بخاطر تضادی که در زندگیشون بهش برخورده بودن، تونستن به چیزی که الان هستن تبدیل بشن.

در این موارد یاد رستگار رحمانی میفتم.

رتبه یک کنکور سال ۸۸ که از شرایط محروم در استان کرمانشاه تونست به جایی که هست برسه.

اون علت موفقیتشو شرایط سخت زندگیش عنوان کرد.

گفت من جایی برای درس خوندن نداشتم. یک انباری ۲ در ۳ متر داشتیم، که من مجبور بودم برای مطالعه برم و در این فضای تنگ درس بخونم. اصلا شرایط مالی خوبی نداشتیم و من برای این که بتونم به خونوادم کمک کنم، محکوم بودم به این که در کنکور به موفقیت برسم.

چه بسا اگه اون شرایط سخت برای رستگار رحمانی وجود نداشت، اون هرگز به جایی که الان هست نمی رسید.

و به همین شکل خیلی از انسان های موفق رو داریم که شرایط سختی داشتن و اگه قرار بود جا بزنن، هیچ وقت به چیزی که الان هستن نمی رسیدن.

پس چرا عبارت « جا زدن » باید برای ما تعریف شده باشه؟

چرا ما نگاهمون این نیست که همون سختی می تونه به ما کمک کنه که در زندگی به چیزی که می خوایم برسیم؟

اگه قدرت حل مساله رو در خودمون افزایش بدیم و بتونیم مسائلمونو حل کنیم، به راحتی هر چه تمام تر در زندگی پیشرفت می کنیم.

ما از بچگی این شرایط رو داشتیم.

یک بچه ۴ یا ۵ ساله رو در نظر بگیرین.

اون بچه با کوچک ترین اتفاقی که از نظرش بده دنیا رو سرش خراب میشه.

مثلا اگه بستنیش از دستش بیفته روی زمین، حس می کنه دنیا به آخر رسیده و با تمام توان شروع به گریه می کنه.

شما به عنوان یک بزرگ تر وقتی این رفتار یک بچه رو می بینین خندتون میگیره.

و فکر می کنین چقدر دنیای اون بچه کوچیکه که با افتادن یک بستنی این طور شروع به گریه می کنه.

اما یادتون رفته خودتونم وقتی بچه بودین همین نگاه رو به دنیا داشتین.

حالا که بزرگتر شدین، درسته که دایره نفوذتون بزرگتر شده، ولی باز هم بخاطر مسائلی نگران و ناراحتین که اگه دایره نفوذتون بزرگتر بشه، هرگز بخاطرشون ناراحت نخواهید بود.

اشکالی نداره اگه مسئله ای پیش اومده. سعی کنین از همه مسائلتون بزرگتر باشین.

قوی تر عمل کنین و هرگز جا زدن رو توی برنامتون نداشته باشین.

هیچ مسئله ای اونقدر ادامه دار نیست که نذاره شما به چیزهایی که قراره، برسین.

همه انسان ها این سختی ها رو تحمل کردن.

فقط عده کمی بودن که تونستن از زیر بار این سختی ها به خوبی خارج بشن و از اون ها برای رسیدن به موفقیت استفاده کنن.

نمیگم نباید در مقابل سختی ها و مسائل ناراحت شد.

میگم نباید جا زدن اتفاق بیفته.

جا زدن کار انسان هاییه که شکست رو پذیرفتن.

شکست، مال وقتیه که ما دیگه در این دنیا نباشیم.

امریکایی ها یک ضرب المثل خیلی معروف دارن که میگه:

بمیر یا انجامش بده!

این تفکر خیلی به موفقیت کمک می کنه.

ما باید مثلا گلادیاتور های ایتالیایی تا لحظه آخر زندگی سرپا بمونیم و تا آخرین نفس بجنگیم.

بعد از اون یا از میدون پیروز خارج میشیم و یا میمیریم.

البته هیچ وقت اوضاع اون قدر سخت نمیشه که بمیریم.

ولی اگه خودمونو برای بدترینش آماده کرده باشیم، از هر میدونی پیروز خارج میشیم.

و در این صورت هیچ چیزی نمی تونه ما رو از رسیدن به موفقیت دور کنه.

جا زدن ، نباید جزو کلمات دایره المعارف زندگی ما باشه.

ما باید تا جایی که می تونیم ادامه بدیم.

هیچ مساله و مشکلی بزرگتر از قدرت و توانایی ما نیست.

امیدوارم همه ما بتونیم در مقابل مشکلات قوی باشیم و در نهایت به چیزی که می خوایم برسیم.

برای همه شما عزیزان از درگاه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی، برای شما آرزوی موفقیت و سلامتی و قدرت و پیروزی دارم.

خدانگهدار همگی شما