اعتراض و شکایت، اولین کاریه که وقتی شرایط مناسب نیست به ذهن ما می رسه!

اصولا ما ایرونیا هم مردمی هستیم که بسیار اهل اعتراضیم!

همین روزا کشور ایران درگیر اعتراض هایی هست که در جای جای کشور وجود داره.

سوال مهمی که وجود داره اینه که:

آیا میشه با اعتراض کردن، به اون چیز هایی که می خوایم برسیم؟

در این مطلب با من همراه باشید تا کمی در مورد قوانین جهان هستی با هم صحبت کنیم.

---

 

و خدایی که در این نزدیکی است…

سلام و عرض ادب و احترام خدمت همه دوستان عزیزم.

خداوند رو بسیار سپاسگزارم که به من فرصت داد که در خدمت شما باشم.

در این مطلب قراره کمی با هم در مورد فلسفه اعتراض و تاثیرش در زندگی انسان صحبت کنم.

همون طور که می دونین، این روزا، در دی ماه ۱۴۰۱ شاهد اعتراضات مختلف در کشورمون هستیم.

در این مطلب و این مطلب هم به این موضوع پرداختم و گفتم که یک انسان موفق در مواجهه با این اعتراضات چه می کنه.

اما الان می خوام به ماهیت اعتراض کردن بپردازم.

اتفاقا اخیرا در مورد یک دوستی که همیشه اعتراض می کرد و غر میزد هم یک مطلب نوشتم که خوندن اون هم خالی از لطف نیست. از این قسمت می تونید ببینید.

وقتی شرایط بد میشه، اولین چیزی که به ذهن ما می رسه اینه که اعتراض کنیم.

به هر شکلی که میشه اعتراض و شکایت خودمونو نسبت به اون چیزی که نمی خوایم ابراز کنیم.

اما واقعیتی که وجود داره اینه که این اعتراض ها کمکی به ما نمی کنه.

بلکه باعث میشه اتفاقات ناگوار در زندگی ما بیشتر رخ بده.

چهل و اندی سال پیش، مردم ما به حکومت حاکم معترض بودن.

همگی در خیابون در حال شعار دادن و به دنبال تغییر سیستم بودن.

چرا؟ چون فکر می کردن تغییر سیستم باعث میشه زندگی اون ها عوض بشه.

اون همه اعتراض در نهایت کارگر افتاد و سیستم حکومتی به صورت کامل تغییر کرد.

اما این اعتراضات فروکش نکرد.

رفته رفته بیشتر شد و الان به چیزی که ما می بینیم رسیده.

حکومت کاملا عوض شده ولی مردم ما همچنان شاکی و ناراضین!

این خیلی موضوع مهمیه که درک کنیم کسی جز ما در زندگیمون تاثیرگذار نیست!

مردمی که الان توی خیابون هستن آرزوشون اینه که برگردن به حکومتی که سابقا داشتن.

شکایت و اعتراض اوضاع رو بدتر می کنه که بهتر نمی کنه!

توی همین چندین ساله اخیر ببینین.

هر رئیس جمهوری که اومده آرزوی مردم این شده که برگردن به دوران رئیس جمهور سابق.

این موضوع ربطی به جناح های سیاسی هم نداشته. فارغ از هر جناحی هر رئیس جمهوری که اومده اوضاع برای مردم ایران بدتر شده.

اگه اعتراض کردن می تونست تاثیر مثبتی داشته باشه الان مردم ایران باید در برترین جایگاه های جهان حضور میداشتن.

توجه بر نکات منفی که اصل اول اعتراض کردنه، زندگی انسان رو به قهقرا می بره.

این از قوانین جهان هستیه که به هر چیزی توجه بشه، از همون دست وارد زندگی انسان خواهد شد.

اگه توجه انسان به موفقیت و رشد و نکات مثبت و احساسات خوب باشه، از همین جنس وارد زندگیمون خواهد شد.

اما اگه توجه به فقر و تورم و مسائل منفی باشه، زندگی انسان رفته رفته بدتر و بدتر میشه.

من در ویدئوهای خودم وقتی این مساله رو عنوان میکنم، بسیاری از افرادی که اهل اعتراض کردن و این مسائل هستن، همگی این سوال رو می پرسن که پس چطور زندگی خودمونو بهتر کنیم؟ وقتی اعتراض نکنیم شرایط همینی که هست میمونه و بدتر هم میشه!

پاسخ این سوال رو باید در کاوش در زندگی انسان های موفق و ملت های خوشبخت دید.

شما پیشرفته ترین و بهترین کشورهای دنیا رو که ببینین، با این حقیقت مواجه میشین که کمترین میزان اعتراضات در اون کشورها حاکمه و بالاترین میزان احساس مسئولیت وجود داره.

خیلی ها فکر می کنن چون سطح رفاه و توسعه در این کشور ها بالاست اعتراض کمه!

در حالی که این کاملا برعکسه.

مردم این کشورها اهل اعتراض و سر و صدا نیستن. همگی بر خودشون تمرکز کردن.

همه مسئولیت زندگی خودشونو پذیرفتن.

در کشورهای اسکاندیناوی مثل دانمارک و فنلاند و نروژ و سوئد که بالاترین میزان رفاه وجود داره، مردم بسیار بسیار بسیار منظم و خود محور هستند.

در این کشورها مردم فارغ از حکومت زندگی می کنن.

هر کس کاملا بر زندگی خودش متمرکزه و به همین دلیل هم هست که سیستم حکومتی بسیار خوبی دارن.

چند وقت پیش در کشور سوئیس که اون هم جزو برترین کشورهای دنیا از لحاظ میزان رفاه مردمه، از مردم نظر سنجی شد که بهشون از طرف حکومت یارانه داده بشه. با رای بسیار بالایی مردم اعلام کردن که ما نیازی به یارانه نداریم! چیزی که در کشور ما مردم همه دنبالشن! این فرق بین مردم کشور ایران و یک کشور پیشرفته مثل سوئیسه.

با اعتراض کردن شرایط برای هر کس بدتر میشه.

هر حکومتی بر هر کشوری سلطه داره دقیقا منطبق با شخصیت مردم همون کشوره.

اما آیا در هر کشور مردم همگی یکسان نتیجه می گیرن؟

ابدا!

در همین کشور ما توی سالیان اخیر تعداد بسیار بسیار بسیار زیادی کسب و کار داشتیم که به درآمد ها بسیار بالا رسیدن.

خیلی ها توی این مملکت دارن بسیار خوب عمل می کنن و شرایط مالی خیلی خوبی دارن.

یعنی کسی که تمرکزش روی کار خودشه و اهل اعتراض و غر زدن نیست، توی هر کشوری که باشه به موفقیت می رسه.

اون آدم خوشبختی و احساس خوب رو تجربه می کنه.

اما کسی که اعتراض داره و فکر می کنه با اعتراض کردن میشه موفق شد، اگه توی بهشت هم باشه چیزی رو برای اعتراض پیدا می کنه و با تمرکز روی اون، احساس خودشو بد می کنه.

بهترین کار اینه که ما روی خودمون متمرکز باشیم.

و اگه اعتراضی هم داریم نسبت به عملکرد خودمون داشته باشیم.

و سعی کنیم بهتر و بهتر عمل کنیم.

از این طریقه که میتونیم به خوشبختی برسیم.

امیدوارم همه ماها به این توانایی برسیم که فقط روی خودمون تمرکز کنیم.

برای همه شما عزیزان از درگاه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی آرزوی موفقیت و سلامتی و سربلندی دارم.

خدانگهدار