داوری علیرضا فغانی در بازی پرتغال و اروگوئه در جام جهانی قطر برای ما درس مهمی رو داره که باید حتما بهش توجه کنیم.
درس استواری بر تصمیمی که می دونیم درسته.
ما باید این رو بدونیم که وقتی فهمیدیم چه کاری درسته،
اگه در انجامش اهمال کاری کنیم یا تصمیممونو عوض کنیم و یا از این شاخه به اون شاخه بپریم، جهان ما رو تنبیه می کنه.
این موضوع کاملا در این بازی و داوری علیرضا فغانی داور خوب کشورمون مشهود بود.
در این مطلب با من همراه باشید تا به صحبت در مورد این درس بسیار مهم بپردازم.
و خدایی که در این نزدیکی است…
سلام و عرض ادب و احترام خدمت همه دوستان عزیزم.
خداوند رو بسیار سپاسگزارم که به من این افتخار رو داد تا بار دیگر همراه شما عزیزانم باشم.
بالاخره جام جهانی 2022 قطر هم به پایان رسید.
جامی که واقعا خیلی عالی بود و خاطرات بسیار خوبی رو برای ما ساخت.
البته در بسیاری از بازی ها درس های بسیار خوبی از قوانین جهان هم برای ما وجود داشت که من تصمیم گرفتم اون ها رو در قالب مطالبی با عنوان «درس هایی از جام جهانی» با شما در میون بگذارم.
در اولین قسمت از این مجموعه به سراغ درسی که از داوری علیرضا فغانی داور خوب کشورمون در بازی اروگوئه با پرتغال میتونیم بگیریم خواهیم رفت.
خب، همونطور که می دونین علیرضا فغانی داور بسیار خوب کشور ماست که در جام جهانی قطر حضور داشت.
اون با عملکرد بسیار خوبی که از خودش در جام جهانی 2018 روسیه به جا گذاشت از بخت های اول قضاوت در فینال جام جهانی قطر به شمار میومد.
اون در بازی اول خودش که بازی صربستان برزیل بود به خوبی قضاوت کرد و ایرادی در قضاوتش دیده نشد.
این قضاوت خوب به فوتبالدوستان ایرانی این نوید رو داد که قراره یک عملکرد عالی از علیرضا فغانی و تیم داوری خودش در جام جهانی 2022 ببینن.
علیرضا فغانی مثل همیشه با صلابت در صحنه ها حاضر میشد و عناوین بازیکنان به هیچ وجه اون رو تحت الشعاع قرار نمیداد.
در بازی دوم که پرتغال برابر اروگوئه قرار گرفت و مخصوصا برای اروگوئه این بازی بسیار حساس بود،
در ابتدا بازهم خیلی خوب و محکم قضاوت کرد و نقصی در قضاوتش وجود نداشت.
تا این که در دقیقه 89 اتفاقی افتاد که رویای قضاوت در فینال جام جهانی رو برای علیرضا فغانی به پایان برد.
بازیکنان پرتغال در حمله ای به سمت دروازه توپ رو در شرایطی به دست بازیکن اروگوئه در محوطه جریمه زدن که اون بازیکن در حال تکل بود و از دست خودش بعنوان تکیه گاه در زمان برخورد به زمین استفاده کرده بود.
مطابق قوانین جدید داوری برخورد توپ به دست در زمانی که دست به عنوان تکیه گاه قرار گرفته خطا نیست و طبیعتا پنالتی هم نباید اعلام میشد.
فغانی این رو خیلی خوب می دونست و مثل بقیه موارد خیلی محکم رای به ادامه بازی که کرنر برای پرتغال بود داد.
تا اینجای داستان همه چیز خوب و عالی بود تا اینکه قبل از زدن ضربه کرنر انگار به فغانی از طرف تیم داوری در اتاق VAR چیزی گفته شد.
فغانی بازی رو متوقف کرد تا ببینه بهش چی میگن.
ظاهرا بهش گفته شده بود که نظر تیم VAR 50-50 است.
و خود علیرضا فغانی باید بیاد و صحنه رو ببینه.
فغانی به سمت مانیتور رفت. صحنه رو به طور واضح تر دید.
ظاهرا همچنان مطمئن بود به این که این صحنه پنالتی نیست اما همچنان در گوشش داشتن باهاش حرف می زدن.
صحبت های افرادی که در اتاق VAR بودن روی فغانی تاثیر گذاشت و اون به صورت کاملا اشتباه رای به پنالتی بودن صحنه داد و یک پنالتی برای پرتغال گرفت.
همین اشتباه علیرضا فغانی موجب شد اون و تیمش به ایران برگردن.
و دیگه هیچ فرصتی رو برای قضاوت در جام جهانی قطر نداشته باشن.
از سوی دیگه قضاوت اون ها در جام جهانی 2026 هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته.
بعد از این اتفاق افراد زیادی سعی کردن تقصیر رو به گردن افراد حاضر در اتاق VAR بندازن.
اما داور اصلی کسیه که رای آخر رو میده.
نمیشه بقیه رو مقصر دونست.
داوری علیرضا فغانی عالی بود ولی متاسفانه نتونست روی حرفش بمونه و تصمیمش رو عوض کرد.
همین تغییر تصمیم کوچیک منجر به حذف اون از جام جهانی و بر باد رفتن رویای قضاوت فینال این جام شد.
مهم ترین درسی که این اتفاق برای ما داره اینه که وقتی فهمیدیم یک تصمیم درسته، روی اون پافشاری کنیم.
با حرف های بقیه و نجواهای ذهنی نباید تصمیممونو عوض کنیم.
اون هایی که دائما در حال تغییر تصمیم و از این شاخه به اون شاخه پریدن هستن فقط دارن انرژی و وقتشونو تلف می کنن و در نهایت توی زندگی به چیزی هم دست پیدا نمی کنن.
فغانی اگه به تشخیص خودش اعتماد می کرد و روی حرف اولیه خودش می ایستاد،
چه بسا بازی فرانسه آرژانتین در فینال جام جهانی رو خودش سوت می زد.
البته گاهی آدم می فهمه یک تصمیم اشتباس.
در این شرایط حتما باید تصمیم درست رو بگیره و حرفشو عوض کنه.
هیچ اشکالی نداره!
ولی وقتی مطمئنیم یک تصمیم یا یک کار کاملا درسته،
نباید اجازه بدیم تلقینات بقیه یا شرایط و یا هر چیز دیگه ای باعث بشه ما از اون کار یا تصمیم دست بکشیم.
اگه این کارو کردیم جهان به شیوه های گوناگون ما رو تنبیه می کنه.
تنبیهات جهان هم بسیار دردناکه.
ممکنه کاری کنه که حسرتش تا آخر عمر با ما بمونه.
دقیقا مثل تنبیهی که در انتظار علیرضا فغانی به خاطر تغییر تصمیمش بود.
بیاین یاد بگیریم در مورد اصولی که صد درصد به درستیش مطمئنیم تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایم!
اگه این طور باشیم، دیر یا زود به چیزی که می خوایم می رسیم.
امیدوارم از داوری علیرضا فغانی نهایت درس هایی رو که باید گرفته باشین.
در پناه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی براتون آرزوی موفقیت و سلامتی و پیشرفت دارم.
منتظر بقیه مطالب درس هایی از جام جهانی باشید.
خدانگهدار
بخش های دیگر مطالب مربوط به درس هایی از جام جهانی را در ادامه خواهید دید: